NA SPOKOJNIE O PIEKLE
To jak reagujemy na temat piekła jest ważnym wyznacznikiem naszej kondycji duchowej. Dla ludzi narodzonych na nowo z wody i z Ducha (według słów Jezusa) piekło to miejsce będące elementem Bożej sprawiedliwości, która objawi się u końca czasów, o jasno określonym w Słowie Bożym przeznaczeniu i istocie. Miejscem, które nie dotyczy tych odrodzonych chrześcijan, a jedynie tych, którzy nie przyjęli ewangelii i żyli w sposób jej przeciwny.
Kiedy natomiast drżymy przed piekłem, nie będąc pewnymi, czy czasami nie przyjdzie nam tam trafić, to oznaczać może, że nie położyliśmy całkowitego zaufania w zbawczej ofierze Jezusa Chrystusa, nie mając pewności zbawienia, wynikającej z Jego słów.
W obu przypadkach warto o piekle (a także o tym, jak tam nie trafić) mówić. Pastor w swoim felietonie pisze właśnie o tym, że zwiastując ewangelię musimy mówić o wiecznej karze, czekającej odrzucających Chrystusa. Ja przywołuję najczęstsze błędne (a nawet bzdurne) wyobrażenia i mity o piekle, jednocześnie zwracając uwagę na jakiej podstawie możemy mieć pewność zbawienia i tym samym uniknięcia piekła. Zamieszczamy tekst Henryka Hukisza o niebiblijnych pomysłach chrześcijan na piekło, pokrętnie motywowanych. Warto być świadomymi podobnych zwiedzeń. Warto też przeczytać kilka cytatów z książki Davida Pawsona „Piekło istnieje… Naprawdę!”.
W kwietniowym numerze PS inaugurujemy „kącik misyjny”, który ma być odpowiedzią na coraz bardziej obecną w naszym zborze świadomość konieczności zaangażowania się chrześcijan w tego rodzaju aktywność. Zamieszczamy tekst Mariusza Byczkowskiego o książce Jamesa Edwina Orra na temat przebudzeń wiary na początku XX wieku w Anglii. Polecam również interesujący artykuł Łukasz Lorka o chińskich śladach historii zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, z pewnością jak znalazł na Wielkanoc.
Jarosław Wierzchołowski, redakcja
